Spódnica ołówkowa i moje odkrycie miesiąca:-).

Tym razem popełniłam ołówkową spódnicę, na bazie wykroju z Burdy (Burda Klasyka 2/2013, Spódnica 0004). Spódniczka jest bardzo prosta, w kolorze granatowym. Zależało mi na takim klasyku, ponieważ pasuje do wielu rzeczy i zdecydowanie brakowało go w mojej szafie. Myślę, że jeszcze uszyję sobie ten model, tylko w innych kolorach.

Materiał jaki wybrałam to wełna kostiumowa, który zakupiłam w sklepie internetowym.

Przyznam, że szyjąc podszewkę i rozporek kilka razy podnosiło mi się ciśnienie. Niby proste rzeczy, a jednak niektóre opisy w Burdzie wydawały mi się na tyle zawiłe, że wolałam zdać się na swoją intuicję. Z pewnością popełniłam jakieś błędy, ale na błędach człowiek się uczy. Mam nadzieję, że następnym razem pójdzie lepiej. Nie do końca jestem zadowolona z tego, jak spódniczka układa się z tyłu. Nie wiem czy to wina tego, że jest na manekinie, czy muszę coś w niej poprawić. Stwierdziłam, że poczekam aż sama ją przymierzę na sobie i wtedy naniosę ewentualne poprawki.

Zdaję sobie sprawę, że mój uszytek na zdjęciach wygląda bardzo "statecznie", być może troszkę sztywno. Uwierzcie mi jednak, że trudno jest na manekinie zgrać uszytą rzecz z czymś innym by tworzyło to zestaw idealny. Zdecydowanie bardziej wolałabym ją przedstawić Wam na sobie. Moje obecne gabaryty uniemożliwiają jednak takowy zabieg, stąd proszę Was jeszcze o trochę cierpliwości. Mam nadzieję, że to już jeden z ostatnich wpisów, kiedy to manekin wyręcza mnie w pozowaniu:-).

Na koniec podzielę się z Wami swoim dzisiejszym odkryciem:-). Zachęcona pochlebnymi opiniami papieru do pieczenia z Lidla na innych blogach, który podobno rewelacyjnie spisuje się w roli papieru do sporządzania wykrojów, zakupiłam go sobie kilka dni temu. Dzisiaj pierwszy raz go użyłam i przyznam, że jestem zachwycona. Wiem, że to może nieco dziwne, zachwycać się czymś tak prozaicznym, ale w momencie kiedy używałam do tej pory papieru zdecydowanie grubszego, mniej przezroczystego, mój nowy zakup nazywam "zakupem miesiąca". Jeśli ktoś z Was szyje i poszukuje dobrego, przezroczystego papieru do wykrojów, polecam z czystym sercem. Ja odrysowuję na nim ołówkiem, z długopisem może być problem. Dla mnie nie jest to jednak jakakolwiek wada.

I tym papierniczym odkryciem kończę, życząc Wam jak najwięcej słonecznych, ciepłych dni. 

Dziękuję za Wasze odwiedziny na blogu oraz miłe komentarze.

Fot. Anna Ostrowska