Czarna ołówkowa

Spódniczka, którą prezentuję poniżej, miała być sukienką:-). Dopasowaną, małą czarną z rewelacyjnym, głębokim dekoltem na plecach, na bazie wykroju z Burdy. Dokładnie miała być to Sukienka 116, z Burdy 10/2009.

Niestety, w tym przypadku szycie ubrania w czasie zaawansowanej ciąży na tzw. później nie zdało egzaminu:-). Kiedy doszłam już wagowo do siebie, okazało się że sukienka źle leży i chyba nie da się jej odratować. Gdybym ją przymierzyła w trakcie szycia, być może udałoby się coś zrobić. Postanowiłam jednak zamienić porażkę choć w minimalny sukces i przerobić ją. Uszyłam na jej bazie spódnicę ołówkową. 

Nie obyło się bez pewnych problemów, koniec końców jednak wyszłam z tego recyklingu obronną ręką. Ucieszyłam się tym bardziej, ponieważ nie mam w swojej szafie czarnej spódnicy ołówkowej. Jako, że to mój ulubiony rodzaj spódnicy, ich nigdy nie będzie za wiele w moje szafie. W głowie mam już kolejne pomysły na ołówki:-). 

Dzisiaj zestawiłam ją z czarną, dzianinową bluzeczką i czarnymi szpilkami. Bardzo lubię ten kolor. Dla ożywienia całości - czerwone usta i paznokcie:-).

Szczegóły szycia:

• Spódnicę szyłam z materiału o nazwie Bawega (zakupiony w sklepie internetowym Textilmar).
• Wszyłam wiskozową podszewkę.
• Spódnica powstała na bazie wykroju sukienki, ale w wielu numerach Burdy znajdziecie modele spódnic ołówkowych.
• Do spódnicy doszyłam pasek i zastosowałam czarny zatrzask.

Gdybym miała przygotować zestaw do pracy, z pewnością połączyłabym go z poniższą torebką i przewiązaną chustą.

Fot. Mąż

Pytanie do kobietek - lubicie nosić spódnice? Jeśli tak, to jaki rodzaj ?:-).

Mam nadzieję, że tym wpisem pokazałam, że czasem można przerobić coś, co nam nie wyszło na całkiem nowy uszytek. Warto czasem pogłówkować i poszukać nowego rozwiązania. 

Miłego, niedzielnego popołudnia Wam życzę.